متفورمین آنطور که تصور می شد به کاهش اختلال شناختی در پیری کمک نمی‌کند
13 آوریل 2017- یک مطالعه‌ی جدید در مقیاس بزرگ نشان داده است که استفاده از متفورمین در دراز مدت به کاهش سرعت زوال عقل در بیماریهای مرتبط با پیری مغز کمکی نمی‌کند.
این یافته‌ها از آنجایی اهمیت دارند که دیابت یک عامل خطر برای تعدادی از بیماریهای نورودژنراتیو است و متفورمین اولین خط درمان دیابت نوع 2 می‌باشد که ممکن است جنبه‌های مهمی از اختلال شناختی در افراد مسن را تحت تأثیر قرار دهد.
دانشمندان می‌دانستند که کاهش حساسیت به انسولین دارای اثراتی منفی بر شکل گیری حافظه است و موجب جلوگیری از عملکرد انسولین از جمله جلوگیری از تشکیل و تجمع پلاک‌های آمیلوئیدی در آلزایمر می‌شود.
در برخی مطالعات پیشین به تأثیر مثبت متفورمین در محافظت از فرد در برابر اختلالات شناختی در کوتاه مدت به دلیل کمک به تصحیح مشکلات انسولین و ترویج تشکیل نورونهای جدید اشاره شده بود.
در تحقیق اخیر محققان نشان دادند که تاثیر محافظتی متفورمین ممکن است تنها برای مدت زمان کوتاهی صحیح باشد، پس از پیگیری 9300 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بمدت 12 سال توسط محققان دانشگاه پزشکی Taipei در تایوان مشخص گردید که استفاده‌ی طولانی مدت از متفورمین موجب افزایش خطر بیماریهای پارکینسون و آلزایمر می‌گردد.
نتایج این تحقیق نشان داد هرچه یک بیمار مدت زمان طولانی‌تری تحت درمان با متفورمین باشد؛ در اینجا بیش از 300 روز و هر چه دوز بالاتری از این دارو را مصرف کرده باشد؛ در اینجا بیش از 240 گرم، احتمال ابتلا به این بیماریها در مراحل بعدی زندگی او بیشتر است.
درحقیقت بیماری پارکینسون و بیماری زوال عقل یا آلزایمر در افرادیکه به مدت 12 سال تحت درمان با متفورمین بودند، نسبت به کسانیکه از این دارو استفاده نمی‌کردند، تا 50 درصد افزایش یافته بود.
بروز پارکینسون و آلزایمر به طور قابل توجهی هنگامیکه نتایج برای افراد تحت درمان با متفورمین برای سن، جنسیت و شدت دیابت تنظیم گردید، افزایش یافت. با این حال معلوم نیست که آیا سایر داروهای دیابت نظیر انسولین یا سولفونیل اوره‌ها که توسط برخی از شرکت کنندگان استفاده می‌گردید، چنین خطری را ایجاد می کنند یا خیر؟
محققان با این نتایج شگفت زده شدند زیرا در مطالعه‌ای که مدتی قبل بر روی 6000 بیمار در مورد تأثیرات شناختی متفورمین در دانشگاه Tulane انجام شده بود، نتایجی متضاد گزارش گردید، در مطالعه‌ی دانشگاه تولون اعلام شد شانس ابتلا به اختلالات شناختی با مدت زمان طولانی‌تر درمان با متفورمین، کاهش می یابد.
با توجه به این یافته‌های به ظاهر متضاد، به مطالعاتی در مقیاس بزرگ و بمدت طولانی برای پاسخ به این سوال که آیا متفورمین در محافظت از فرد در برابر بیماریهای نورودژنراتیو موثر است یا این بیماریها را در دراز مدت تشدید می‌کند؟ نیاز داریم. این نتایج در سیزدهمین کنفرانس بین المللی بیماریهای آلزایمر و پارکینسون ارائه گردید.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2017/apr/metformin-use-does-not-help-beat-cognitive-impairment-as-previously-thought-97546744.html